Ik rouw om het verlies van de grote dromen.
Ik rouw om het verlies van de eeuwige vrede,
het verlies van de ene waarheid

ik heb verdriet,
ik mis ze

Ik ben bang voor het leven zoals het is,
zo tijdelijk,
zo rauw.

De dood is altijd zo dichtbij
En is er iets erna?
Ik weet het niet

Ik voel de pijn van leven,
van mezelf
en van de anderen

En ik voel me schuldig,
het had anders moeten gaan

Maar ik kon het niet anders,
ik begreep het niet beter,
ik voel me zo beperkt.