Door het simpele woord mu,
erken ik mijn ervaringen.

Ik erken mijn angst
Ik zie het en ik voel het.
Het vliegt door mijn lichaam.

De reden voor mijn angst weet ik niet,
pu

Maar het is er en ik ervaar het,
mu

Ik kan er niks mee, behalve ervaren.

Als ik het toelaat en erken
en door mijn lijf laat gieren
Dan verlamt het me niet

Het helpt me te zien waar ik sta
en hoe ik ervoor sta.

Het is wonderlijk
Ik zoek de waarheid om angst te vermijden.
Ik kan het niet vinden,
ik geef het op
en dan blijkt de angst te dragen
Alsof ik er voor gemaakt ben om angst te dragen.

En ik kan er mee omgaan,
vanzelf, zonder het te sturen
Het zou de bedoeling kunnen zijn,
maar ik weet het niet, pu.

Feit is dat ik niet anders kan
Angst is een realiteit, als mijn armen
Ik kan er naar kijken of niet,
het blijft er
En het helpt me.

Ik ben er zelfs blij mee,
het geeft gewicht aan mijn leven
Een diepgang.

Angst helpt me de keuzes te maken die bij me passen.
Vertelt me wie ik ben,
wat ik wil en wat niet.

Mijn angst hoort bij me.