En nu?
Nu sta ik alleen
Zonder Vader die op me let,
in het donker
met een beperkt verstand

Met techniek:
een televisie en een atoombom

Vooruitgang in kennis,
niet in wijsheid
Alleen en heel veel pu

De droom is voorbij
ik sta op de grond
en kijk om me heen.
Ik zie bijna niks

Het licht van het ideaal heeft me verblind
en bijna verbrand.

En nu moet ik weer wennen,
mijn ogen moeten wennen
aan de schemering van de realiteit

Ik zie nog bijna niks
enkel wat schimmen,
maar daardoor merk ik iets
ik merk dat ik nog kan zien
al is het nog maar een beetje

Ik merk dat ik nog besta
Zonder waarheid ervaar ik,
ik ervaar mijn bestaan

En ik zie,
langzaam,
iets meer,
van de wereld om me heen

En ik voel,
ik voel mijn lijf
Groot
groter dan ooit

En ik voel het bloed door mijn aderen
Ik zie
ik ruik
ik voel
ik ben