De Mirdan-filosofie bestaat uit 4 woorden.
Vier nieuwe woorden die de wereld op een andere manier ordenen.
De woorden zijn: pu, mu, osmo en marzoek.
Lees De 4 woorden
Mu betekent: alles wat ik nu ervaar.
Onze kat, die ik nu zie, zit in mu. De lamp boven de tafel zit er in, de tafel ook. Mijn gedachte over de volgende zin, ook mu. Mijn handen die ik zie, mijn adem die ik voel. De warmte van de kamer. Alles.
Mijn persoonlijke hele wereld, dat is mu.
Morgen is mu alweer een beetje anders.
En jouw mu, ook al anders.
Ik ben altijd een beetje verbaasd hoe asociaal het leven kan zijn. Als een mens sterft kan het goed dat bij de buren de jonge kinderen volledig vrolijk zijn. Ze leven alsof er niets aan de hand is.
Ze hebben een volledig eigen ervaringswereld, een eigen mu.
Mensen verschillen niet alleen in wat ze ervaren, maar ook hóe ze ervaren. Niet alleen in wat ze denken, maar ook hóe ze denken.
Onze mu's, onze persoonlijke héle wereld, is verpletterend anders.
Raar eigenlijk, dat er nog geen woord als mu was. Ik denk dat we onze gezamelijke wereld centraal wilden stellen. Maar dan mis je al snel de verschillen tussen onze werelden.
Wanneer je mu gebruikt zet je de unieke kijk van ieder van ons centraal. En van daaruit bekijken wat de overeenkomsten zijn.
Dan kijk je minder snel naar een 'normaal' en naar afwijkingen daarvan, maar heb je eerder oog voor de persoonlijke ervaringen en de verschillende beelden van de realiteit die dat oplevert.
Mu als woord komt voort uit individualisme en post-modernisme: het zet de persoonlijke leefwereld centraal zonder dat we één waarheid of één verhaal kunnen vinden.
Maar omdat we allemaal een 'andere' wereld hebben dan alle anderen, geeft het ook weer verbinding. We delen het anders zijn. Onze mu's spannen onderling het web van de samenleving. Vanuit elke mu gezien met een andere kleur, een ander beeld.
Een web dat verandert door de personen die eraan mee doen en dat mee verandert in de tijd.
(afbeelding: "Soap Bubbles" door Steve Jurvetson via CC BY-NC 2.0)
