In mijn vorige blog heb ik 3 kenniszones benoemd, alle 3 met een ander type kennis.

Zone 1: De wetenzone bevat lineaire kennis. Het is begrijpelijk en als je alle elementen uitpluist, voorspelbaar.

We kunnen veel, maar veel ook niet. Sommige dingen kunnen we erg goed, in anderen is nauwelijks vooruitgang te ontdekken.

We kunnen beter machines bouwen dan het weer voorspellen. We kunnen beter medicijnen maken dan de economie begrijpen.

Wanneer we de grenzen tussen wat we heel goed begrijpen, een beetje begrijpen en helemaal niet begrijpen, helderder maken, dan kunnen we daar veel baat bij hebben.

Drang

“What the mind doesn't understand, it worships or fears.” Alice Walker
“Wat de geest niet begrijpt, vereert of vreest hij.”

Het lijkt er op dat dit inderdaad de normale menselijke reactie op het onbekende is.
Maar er is een andere manier om met het onbekende om te gaan.

De derde manier is: onderzoeken en zichtbaar maken.
Onderzoek de grens van wat we weten of begrijpen en maak zichtbaar wat we niet weten.
Als we zichtbaar maken wat we niet weten en niet begrijpen hoeven we het niet te vereren of te vrezen, maar kunnen we er leren mee om te gaan.

De Maand van de Filosofie staat dit jaar in het teken van de ziel.

Er zijn vele verschillende meningen over wat de ziel is en of het eigenlijk wel bestaat. De hoofdstromen in deze tijd lijken te zijn:

• "Wij zijn ons brein": de ziel bestaat niet zelf, als het al bestaat is het een gevolg van ons lichaam.
• "De ziel is meer dan ons lichaam", een substantie of kracht die er al dan niet eerder was dan ons lichaam en al dan niet blijft bestaan na onze dood.

Het maakt uit of de eerste zienswijze klopt of de tweede.